A bit later than anticipated we finally can present the new album by Frank Crijns: Shade Of Impulse.
This is his first album for Moving Furniture Records, after a long standing career in improvised, jazz, contemporary, post-punk and electro-acoustic music.
Shade Of Impulse
For the music on this CD Crijns has coined the term “N-bient”: ambient that refers to nature (here Water) and acoustics (here passages by classical ensembles).
On the album several characters of sound collide, combine and interact with each other.
A “N-bient“ sound canvas of (mechanical) sound-fields, natural ambient, electronic textures and acoustic ensemble playing, all together merging into surreal textures.
In his own form of electro-acoustic music Frank Crijns knows to create an organic whole with abstract elements that challenge the listener to dive deeper in, while on the other hand creating a serene atmosphere.
Shade of Impulse is released as CD in A5 artwork in edition of 200 and available in our webshop here: https://movingfurniturerecords.bandcamp.com/album/shade-of-impulse
Biography:
Frank Crijns studied composition at the Rotterdam Conservatory with P.J. Wagemans and K. de Vries.
His work as a composer can be divided in two parts:
1) Composing for soloists and modern music ensembles.
For example: Percussion ensemble Attacca, Andreas van Zoelen, Ensemble De Ereprijs, Dutch Ballet Orchestra, Trio Nu, Amsterdam Bridge Ensemble, Quasar saxophone quartet, AG-ensemble, Combustion chamber ensemble, Bl!ndman [4×4] saxofoon-kwartet, Diangelo Cicilia, Spectra Ensemble, Blast quartet: quartet, sextet & octet, Tetzepi big band, and many others.
2) Playing and composing contemporary and improvised music.
Frank Crijns has performed and composed with the bands Titanic Combo & Spelonk, Big Band Nieuwe Muziek, Positive Nuns, BLAST and more recently Betonfraktion.
Some of his collaborations are with Fred Frith, Elliot Sharp, Tim Hodgkinson, Pavel Fajt, Jacques Palinckx, Rhys Chatham, Phill Niblock, Bram Stadhouders, Aart Strootman among many others.
His work has been used for theatre and dance performances by T.r.a.s.h., the exhibition “Dressed (un)dressed” by visual artist Tineke Schuurmans, a performance with Dutch writer A.H.J. Dautzenberg and performances with visual artists/performers Bram Wiersma and Monique Smeets.
His solo works and works by his bands and projects have been released by labels such as BV Haast, Blowpipe Records, Vonk, Atma Classics, ReR, Kin Records, Cybele Records, Cuneiform Records, FMR Records and Pantheistic Records.
Reviews:
_ Frank Crijns — Shade of Impulse
(Moving Furniture MFR-044, 2017, CD)
“If the name sounds familiar, many will know Frank Crijns as the guitarist of the Dutch band Blast (including Blas4tet and Blast6tet) who released a string of excellent albums between 1990 and 2008, although they haven’t released anything in a while. Shade of Impulse is completely different from his work with Blast but every bit as adventurous, creating sound collages and vignettes from natual ambient sounds and other sources, or n-bient as he describes it, a canvas of mechanical sound-fields, textures, and acoustic ensemble playing. Water is sampled in many forms throughout the album’s five long tracks, with the opener and closer (tracks have no titles, just numbers) exceeding the ten minute mark, with the three reamaining being four to five minutes, but length of each overall track does’t matter a lot since each piece is formed of a number of shorter segments that can change at a moments notice. Often one can’t be certain of what they are hearing; the strange sonic collision elements that occupy the first forty seconds or so of the opening track give way to a long protracted chord on a harmonium that lasts for the better part of three minutes, with subtle nuances to keep it interesting, which in turn gives way to some near silence with distant bells, then a short blast of flowing water, then a return to those mysterious sonic collisions that opened the piece, again giving way to a different sample of flowing water that finds itself slowly replaced by a lengthy passage from a classical chamber ensemble, with strange patches of pure silence, it all makes for a truly surreal journey. And that’s just the first cut. It’s strangeness is indeed its beauty, reminiscent of some things I’ve heard on the Cold Blue label, randomly juxtaposed textures and ideas forming a unique patchwork. Don’t even try and figure out the source of these sonic mysteries, just enjoy them for what they are. This is something a listener can enjoy over and over for hours on end. “
by Peter Thelen : http://expose.org/index.php/articles/display/frank-crijns-shade-of-impulse-3.html?fbclid=IwAR2vo5hug968LI4Z4iFkX8-wsdx0tehqubIdB-9VS8Zze9JtXnUOx5d6VGY
– “ Frank Crijns uit Tilburg is gitarist van Blast en Betonfraktion (waarvan vorig jaar het sterke I Changed My Sex verscheen), maar hij is ook een componist die werken schrijft voor (modern klassieke) ensembles en solisten. De lijst met werken, startend in 1986, is lang en tot de muzikanten voor wie Crijns componeerde behoren Percussie Ensemble Attacca, Andreas van Zoelen, Ensemble De Ereprijs, het Nederlandse Ballet Orkest, Quasar Saxophone Quartet, Combustion Chamber Ensemble, Diangelo Cicilia, Tetzepi Big Band en Blast Quartet, Sextet en Octet. Daarnaast is Crijns ook uitvoerder van gecomponeerde en geïmproviseerde muziek.
Drie jaar geleden verscheen de cd [B]ONE, waarop enkele werken die Crijns tussen 1995 en 2006 schreef zijn verzameld. Het is een interessant en intrigerend album dat de veelzijdigheid van de Tilburgse componist tentoonspreidt. De composities variëren van springerig en levenslustig (‘Tri’) en Zappa-esk (‘Prospulsion’) tot ingetogen en sferisch (‘Votum’) en de instrumentatie verschilt per werk.
Bij Moving Furniture Records verschijnt nu Shade of Impulse, een nieuw werk van Crijns dat goed past in de muzikale zienswijze van het in ambient, drone, elektronica en minimalisme gespecialiseerde label. Zelf duidt de componist de muziek op het nieuwe album aan als ‘N-bient’. De muziek is nauwelijks te vergelijken met de werken die op [B]ONE zijn te vinden, al duiken er fragmenten van ensemblespel op. In de vijf stukken die deze plaat telt, gaat Crijns veel abstracter en minimalistischer te werk dan op het voorgaande album.
Shade of Impulse is een werk bestaand uit vijf delen. Het eerste deel start met elektronica, waarna een vrij plechtig stuk volgt bestaande uit een meerlagige drone. Crijns kiest er echter niet voor het sobere pad, maar wisselt van muzikale taal tijdens het stuk. En dus wordt de drone onderbroken door klankschalen, waarna de drone stopt. Het geluid van water en elektronische klanken volgen en in het stuk vallen ook een paar stiltes. Die zorgen er enerzijds voor dat het eerste deel is opgedeeld in fragmenten, maar ook voor nieuwsgierigheid voor voor wat komen gaat. Gaandeweg is spel te horen van klarinet en een pizzicato spelend strijkinstrument, gevolgd door een ensemble dat mooie maar ook dissonante tonen speelt. De opeenvolging van natuurlijke geluiden, akoestische instrumenten en elektronica houdt het stuk boeiend van begin tot eind.
In het tweede deel, waarin het geluid van klotsend water aanvankelijk de toon zet, wordt de sfeer grimmiger, de tonen weerbarstiger en gemener. Een donkere, dreigende toon doemt halverwege op, neemt in sterkte toe en zwakt weer wat af. Elektronica voert de boventoon. Na een lange stilte hakken de harde dissonante tonen aan het begin van het derde deel erin, waarna orkestrale, aanzwellende ensembleklanken de spanning opvoeren. Dat wordt weer gevolgd door een machinaal ritme en noisy elektronische klanken. En opnieuw is daar de donkere drone, net zoals in het tweede deel, maar nu meer pulserend, waarna dissonante ensembleklanken het deel besluiten.
Het abstracte muzikale verhaal gaat in deel vier van start met zware, dreigende tonen. In dit stadium van Shade of Impulse lijkt het alsof Crijns je als luisteraar steeds verder de diepte in leidt. De elektronische klanken zijn onheilspellend en donker. Na bijna twee minuten verdwijnt de donkerte om plaats te maken voor een lange toon die vergezeld gaat van een mechanisch klinkende drone, die uiteindelijk alleen overblijft. Met enkele harde klanken wordt het vierde deel besloten. Het laatste deel borduurt voort op het vierde, maar wordt onderbroken door wild water, waarna de drone zich voortzet. Het laatste gedeelte is het meest constant, al worden dynamische effecten gehanteerd en duiken steeds nieuwe klanken op, zowel elektronisch als akoestisch. Tegen het eind wordt het stuk noisier en vermengen elektronische geluiden zich met het geluid van water.
Shade of Impulse is een ongrijpbaar stuk muziek; een abstract verhaal met veel gevoel voor detail, maar waarin tegelijkertijd de geheimen niet worden prijsgegeven. Met natuurlijke, akoestische en elektronische geluiden wordt een luistertrip gecreëerd met muziek die niet zomaar te doorgronden is maar die wel fascineert. Een bijzonder fraai werk van een eigenzinnig componist. “
https://opduvel.com/2017/10/12/frank-crijns-shade-of-impulse
– “ The name Frank Crijns popped up twice in Vital Weekly, when he was torturing the guitar as part of rock improvisers Betonfakraktion (Vital Weekly 937 and 1059), but his work is so much more.
Following his study at the Rotterdam Conservatory he composes for soloists and ensembles, but he’s also a member of bands as Titanic Combo & Spelonk, Big Band Nieuwe Muziek, Positive Nuns, BLAST and the aforementioned Betonfraktion. He has also played with Fred Frith, Elliot Sharp, Tim Hodgkinson, Pavel Fajt, Jacques Palinckx, Rhys Chatham, Phill Niblock, Bram Stadhouders and Aart Strootman, as well as composing music for theatre and dance performances. Here on his solo CD he coins the term ’N-bient’ of which he says that is ‘refers to nature (here water) and acoustics (here passages by classical ensembles). They are combined, or interact or collide and as such this is a work of electro-acoustic composition; fitting all the bits together through editing. Now, we may know Moving Furniture Records as a label primarily interested in drone music in all its colourful aspects, and sothis release by Frank Crijns will raise an eyebrow, here and there. Partly, I would think, because of collage like approach he has towards his sounds; sometimes sitting next to each other, sometimes overlaying each other, breaking up radically and moving on as something completely different. That’s not all that is new here; Crijns uses extensively recordings of acoustic instruments, especially in the first part of
this piece, which adds a modern classical feel to the music, which is so far unheard of in the catalogue of this label. And yet, Crijns also works with extended sounds, computer based treatments of water sounds (not always recognizable as such), pitched up or down, and singing for some time around before changing over. Once you get over these two surprises a beautiful CD will unfold itself to the listener.
Frans de Waard in :http://www.vitalweekly.net/1103.html
– “ De John Zorn van de lage landen. Of Frank Crijns, want daar hebben we het over, dit als compliment ziet, weer ik niet, maar de vergelijking gaat voor een groot deel op. Net als meneer Zorn, onterecht een stuk beroemder, is meneer Crijns een muzikale duizendpoot. Crijns’ muzikale universum is ronduit onuitputtelijk en een lijst van genres waarin hij zich niet thuis voelt is dan ook vrij snel op te stellen. En met de twee recente albums, ‘Shade of Impulse’ en ‘Fraqx’ kan hij er wederom een paar afstrepen.
Crijns is componist en dan van de serieuze hedendaags gecomponeerde muziek, voor een klein deel in prachtige uitvoeringen verzameld op het enige jaren geleden uitgebrachte ‘[B]One’, een aanrader voor iedere serieuze liefhebber van dit genre. Maar Crijns is ook de man achter Blast, dat zich in wisselende samenstellingen ophoudt in de wereld van de geïmproviseerde muziek en waarmee Crijns reeds zeven albums uitbracht. En tot slot is er Betonfraktion, waarvan het vorig jaar verschenen ‘I Changed My Sex’ het laatste wapenfeit is en waarin Crijns laat horen ook prima overweg te kunnen met de anarchistisch getinte hard rock.
Of dat alles niet genoeg is, kwam onlangs ‘Shade of Impulse’ uit via Moving Furniture Records. Wie dit label van Sietse van Erve kent, associeert dat niet met het bovenstaande cv van Crijns. En dat klopt, Crijns slaat hier dan ook andere wegen in. Hij schreef het stuk ruim tien jaar geleden voor een tentoonstelling van Tineke Schuurmans die middels haar fotografie vragen stelt bij de gangbare definities van dingen. Zo fotografeerde zij voor ‘Dressed (Un)dressed’, dode dieren. Met hun vacht, ‘dressed’ en gevild, ‘undressed’. Hoe weerzinwekkend we haar onderwerpen wellicht ook vinden, er zit tevens een mate van schoonheid in. De vijf delen waaruit ‘Shade of Impulse’ bestaat, passen hier goed bij. De geluiden die Crijns gebruikt zijn eveneens op zichzelf genomen niet ‘mooi’. We horen alledaagse geluiden uit de natuur en geluiden die veroorzaakt worden door machines en gereedschappen, maar net als bij de foto’s van Schuurmans is het de context en de vermenging met fragmenten muziek die het geheel tot een boeiende compositie maakt. “
Ben Taffijn in :http://www.nieuwenoten.nl/?p=4609
– “A dark beauty defines the majestic oftentimes gorgeous “Shade Of Impulse” showing Frank Crijns’ mastery of discrete gestures. Warmth radiates from these pieces even in their darkest places. Though these tracks do veer into rather murky realms there is a hopefulness that appears to guide the entire album through. Songs feel less like stand-alone moments and more akin to movements in a greater whole. By opting for such an approach Frank Crijns makes the tracks teem with life. Reminiscent at times of the equally surreal Ekkehard Ehlers album “Plays” this one too refuses an easy categorization. Drone plays a rather important role, but beyond this Frank Crijin incorporates noise, classical, even small nods to industrial within the massive sheets of sound.
Not wasting a moment “1” brings the listener into the unique realm. Allowing silence to build up adding to the song’s overall tension, the way the piece moves feels uncannily natural. Field recordings merge with distorted mechanical rumblings and move into bursts of colorful melody. On “2” a starker vision appears for Frank Crijns dwells upon harsher terrain, even as little moments of gorgeousness appear. Far-off whirring rests at the heart of the strangely fast-moving “3”, feeling at times akin to a train beginning to depart. High-pitched drones give “4” an almost strangely shoegaze approach, going for something both harsh and at the same time emotionally moving. By far the loudest piece on the album “5” closes everything off with a bang.
Frank Crijns masters his impressive crafts on the aural universe of “Shade Of Impulse”.
In : http://www.beachsloth.com/frank-crijns-shade-of-impulse.html
– “ Op het label Moving Furniture van Subjectivist Sietse is ook de cd Shade Of Impulse van Frank Crijns verschenen. Hierop floreert deze muzikant zich in meerdere genres. In feite is het een boeiend amalgaam van ambient, neoklassiek, drones, noises, spookachtige elektronica en musique concrète geworden, die zo zouden passen in een mysterieuze film van David Lynch. Anderzijds wordt je ook gegrepen door geluiden die uit een parallel universum afkomstig lijken, waarbij je zo een nieuwe X-File zou starten. De muziek die Crijns hier laat horen is zo anders dan die met de bovengenoemde release, maar het bijt elkaar bepaald niet. Beide zijn van de prettige buitencategorie en weten voor een unieke luisterervaring te zorgen Andermaal muziek die aantoont dat het experiment en kwaliteit het dik gaat winnen van de populariteit. Maar wie maalt daarom bij dit geweldige album ? “
Jan Willem Broek in :http://subjectivisten.nl/het-schaduwkabinet-week-02-2018/